روزی رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در نخلستانی نشسته بودند و حضرت علی (علیه السلام) نیز در خدمت ایشان حضور داشتند. ناگاه زنبور عسلی نزد آن حضرت آمد و شروع به چرخش کرد، در این حال، پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) به امام علی(علیه السلام) فرمودند: یا علی! این زنبور قصد دارد ما را ضیافت دهد، و می‌گوید مقداری عسل در فلان محل قرار داده‌ام، علی را بفرست تا آن را بیاورد. لذا علی (علیه السلام) رفتند و آن عسل را یافته و در مجلس حاضر کردند.
رسول خدا (صلی الله و علیه و آله و سلم) از زنبور پرسیدند: چگونه غذای شما که شکوفه‌ی تلخ است، به عسلِ شیرین تبدیل می‌شود؟
زنبور عرض کرد: یا رسول الله! این شیرینی از برکت وجود شماست، چون هر وقت که مقداری شکوفه بر می‌داریم، بلافاصله به ما الهام می‌شود که سه نوبت بر شما صلوات بفرستیم و از برکت فرستادن صلوات، شکوفه‌ی تلخ به عسل شیرین تبدیل می‌شود.
منابع ادعا شده: خزینه الجواهر، صفحه‌ی ۵۸۶؛ لمعات الانوار، صفحه‌ی ۵۳؛ کنزالعمال، جلد ۱، حدیث ۲۲۱۹.

*********************

دو نکته در مورد این حکایت، قابل تذکر است:
نکته‌ی اول: این مطلب را در دو منبع اول ندیدم، زیرا این منابع را نمی‌شناسم و احتمال می‌دهم ساختگی باشد. و در منبع دوم ندیدم چون دسترسی به کنز العمال نداشتم. پس اصلاً معلوم نیست که این روایت در این منابع باشد ولی معلوم است که در منابع معتبر شیعه نیست.
نکته‌ی دوم: فضیلت ذکر شریف صلوات، بسیار است ولی این حدیث، با توجه به این که منبع قابل توجهی ندارد، معتبر نیست و نمی‌توان بر طبق آن، قاعده‌ی تجملی، استخراج نمود.
اصحاب منهاج فردوسیان باید توجه داشته باشند که قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان، فقط از منابع شناخته‌شده و معتبر حدیثی شیعه‌ی اثنی‌عشری برگرفته شده و هیچ‌یک از آنها بر روایات ضعیف یا روایات عامه، بنا نهاده نشده است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: